عطر چیست و چگونه ساخته می شود؟

این سوال که عطر چیست , یک جواب مشخص ندارد و تعاریف زیادی در مورد عطر مطرح می باشد که به مفاهیم عمومی آن اشاره میکنیم.

عطر مخلوطی از روغنهای معطر و حلال های این مواد معطر می باشد که معمولا به صورت مایع می باشند و فضای زندگی را خوش بو میسازند.

اسانس به صورت جامد هم موجود می باشد ,عطر های طبیعی مانند مشک ختن که از ناف آهو به صورت طبیعی برای جذب آهو ها توسط جفت خارج میشود و مشک عنبر که از نهنگ ساخته میشود.

این دو ماده یعنی مشک ختن و مشک عنبر اسانس پایه برای ماندگاری عطر ها استفاده می شوند.

عطر سازی مدرن در اواخر قرن نوزدهم با سنتز(ساخت مواد مشابه ازمواد مصنوعی) تجاری ترکیبات معطر مانند وانیلین یا کومارین آغاز شد ، که قبلاً فقط از مواد معطر طبیعی قابل دسترسی بودند.

تاریخچه عطر:

اولین شیمی دان ثبت شده در جهان زنی به نام Tapputi می باشد  ، سازنده عطری که از هزاره دوم پیش از میلاد در بین النهرین در یک کتیبه میخی ذکر شده است. او گلها ، روغن و گل ماسه را با مواد معطر دیگر تقطیر کرد ، سپس فیلتر کرد و دوباره چندین بار این عمل را تکرار کرد.

در شبه قاره هند ، عطر در تمدن سند وجود دارد (3300 سال قبل از میلاد – 1300 سال قبل از میلاد).

ظرف عطر مصر باستان به شکل میمون ؛ 1550-1295 قبل از میلاد وجود دارد ؛که در موزه هنر متروپولیتن (شهر نیویورک) نگهداری می شود.

در سال 2003 باستان شناسان آنچه را که قدیمی ترین عطرهای موجود در جهان در پیرگوس قبرس تصور می شود کشف کردند. قدمت این عطرها بیش از 4000 سال پیش است. آنها در یک عطرسازی باستانی ، کارخانه ای به مساحت 300 متر مربع که حداقل 60 عکس را در خود جای داده بود ، کاسه های مخلوط کردن ، قیف ها و بطری های عطر را کشف کردند.

 در دوران قدیم مردم از گیاهان و ادویه هایی مانند بادام ، گشنیز ، گل مینا  و ترنج و همچنین گل استفاده می كردند.

در قرن نهم هجری شیمی دان عرب الکیندوس کتاب شیمی عطر و تقطیر را نوشت که حاوی بیش از صد دستور العمل برای روغنهای معطر ، نمک، آبهای معطر و مواد جایگزین برای داروهای گران قیمت بود.

کتاب شیمی عطرهمچنین 107 روش و دستورالعمل برای وسایل ساخت عطر، مانند آلمبیک (که هنوز نام عربی خود را یدک می کشد) شرح داده شده است.

عطرسازی در ایران توسط ابن سینا

ابن سینا ، شیمیدان ایرانی (معروف به Avicenna) فرآیند استخراج روغن از گلها با استفاده از تقطیر را معرفی كرد ، روشی كه امروزه معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد.

 او ابتدا با گل رز آزمایش کرد. تا زمان کشف او ، اسانس های مایع از مخلوط روغن و گیاهان خرد شده یا گلبرگ تشکیل شده بود که ترکیبی قوی ایجاد می کرد.

گلاب ظرافت بیشتری داشت و بلافاصله محبوب شد. هم مواد اولیه و هم فناوری تقطیر به طور قابل توجهی بر عطر سازی غربی و پیشرفت های علمی ، به ویژه شیمی تأثیر گذاشت.

با در نظر گرفتن دستورالعمل راهبان از سانتا ماریا دله وینی یا سانتا ماریا نوولا از فلورانس ، ایتالیا ، هنر عطر سازی احتمالاً از سال 1221 در اروپای غربی شناخته شده بود.  در شرق ، مجارها حدود 1370 عطر تهیه کردند که از روغنهای معطر مخلوط شده در محلول الکل – معروف به مجارستان – به دستور ملکه الیزابت مجارستان مخلوط شده بود.

چرا عطر های فرانسه و ایتالیا معروف است؟

هنر عطرسازی در رنسانس ایتالیا رونق گرفت و در قرن شانزدهم عطر ساز شخصی کاترین دو مدیچی (1519-1589) ، رنه فلورانس (Renato il fiorentino) ، استخراج خانه های ایتالیا را به فرانسه برد.

آزمایشگاه او از طریق یک راهرو مخفی با آپارتمان او در ارتباط بود ، به طوری که هیچ فرمولی در مسیر کار سرقت نمی شد. به لطف رنه ، فرانسه به سرعت به یکی از مراکز تولید اسانس و مواد آرایشی در اروپا تبدیل شد. کشت گل برای عطرهای معطر آنها ، که از قرن 14 آغاز شده بود ، به یک صنعت بزرگ در جنوب فرانسه تبدیل شد.

بین قرن شانزدهم و هفدهم میلادی ، ثروتمندان عمدتا از عطرها برای پوشاندن بوی بدن ناشی از غسل مکرر استفاده می کردند. [نیاز به منبع] در سال 1693 ، آرایشگر ایتالیایی Giovanni Paolo Feminis یک آب عطر به نام Aqua Admirabilis ایجاد کرد.

ادوکلن؛ برادرزاده او یوهان ماریا فارینا (جیووانی ماریا فارینا) تجارت را در سال 1732 به عهده گرفت.

در قرن هجدهم ، منطقه گراس فرانسه ، سیسیل و کالابریا (در ایتالیا) در حال رشد گیاهان معطر بودند تا صنعت اسانس در حال رشد را با مواد اولیه تأمین کند. حتی امروزه ، ایتالیا و فرانسه همچنان مرکز طراحی و تجارت عطر اروپا هستند.